Książka daje odpowiedź na istotne pytania, które zadają sobie od dawna nauczyciele, rodzice i wszyscy, którzy w swojej pracy mają do czynienia z dziećmi. Podstawowe pytania to: Jak radzić sobie z uczuciami, które przeszkadzają w nauce? Jak zachęcić dzieci do współpracy? Jakie są możliwości, prowadzące do samodyscypliny? Jakie działania rozbudzają twórczy zapał dzieci i ich zaangażowanie? Jak chwalić, aby nie wprawiać w zakłopotanie i krytykować aby nie ranić? Jak uwolnić dziecko od narzuconej mu roli? Jak stworzyć partnerskie relacje rodzice-nauczyciel?
Jak radzić sobie z uczuciami, które przeszkadzają w nauce?
- określić uczucia dziecka, - potwierdzić uczucia dziecka pomrukiem albo słowem, - zaakceptować uczucia dziecka, nawet jeśli nie można zaakceptować niewłaściwego zachowania,
Jak zachęcić dzieci do współpracy?
- zamiast zadawać pytania, opisać problem np. "Widzę mokrą farbę na podłodze" - udzielić informacji "Łatwiej wyczyścić farbę zanim wyschnie", - zaproponować wybór "Możecie to wyczyścić mokrą szmatą albo wilgotną gąbką", - wyrazić to słowem lub gestem,
Jakie są możliwości, prowadzące do samodyscypliny?
- zamiast karać za niewłaściwe zachowanie wskazać pomocną metodę, - wyrazić swoja stanowczą dezaprobatę, - określić swoje oczekiwania, - pokazać dziecku, jak może się poprawić, - pozwolić mu doświadczyć, jakie są konsekwencje jego zachowania,
Jakie działania rozbudzają twórczy zapał dzieci i ich zaangażowanie?
- wysłuchać dziecko co czuje i czego potrzebuje, - streścić punkt widzenia dziecka, - wyrazić swoje uczucia i potrzeby, - zachęcić dziecko do wspólnej "burzy mózgów",
Jak chwalić, aby nie wprawić w zakłopotanie i krytykować aby nie ranić?
- zamiast koncentrować się na tym, co jest złe należy zwrócić uwagę na to, co dziecko osiągnęło, dopiero potem wskazać, co jeszcze należy zrobić,
Jak uwolnić dziecko od narzuconej mu roli?
- stworzyć sytuację, w której dziecko może zobaczyć siebie w innym świetle, - pozwolić dziecku usłyszeć, jak mówimy o nim coś pozytywnego, - określić wzór zachowania, jakiego oczekujemy, - przypomnieć dziecku jakieś poprzednie osiągnięcia,
Jak stworzyć partnerskie relacje nauczyciel-rodzice?
- zamiast zaczynać rozmowę od mówienia co jest nie w porządku, zacząć od tego co dobre, - zamiast wyliczać czego dziecko nie zrobiło, opisać co dziecko powinno zrobić, - zamiast ukrywać istotne informacje, przekazywać informacje mające związek ze sprawą, - zamiast udzielać sobie nawzajem rad, opisać o dzieje się w domu i w szkole, - zamiast tracić wiarę w możliwości dziecka, ustalić wspólnie plan działania, - zamiast kończyć negatywnym stwierdzeniem, zakończyć spotkanie jakimś pozytywnym stwierdzeniem, które można powtórzyć dziecku, - nie zapominać po spotkaniu o poczynionych ustaleniach i postępować zgodnie z planem,
Autorefleksja
Książka dostarczyła mi wiele informacji i wskazówek pomocnych w budowaniu dobrych relacji z uczniami i rodzicami. Niektóre z nich staram się "wypróbowywać" w codziennej pracy. Nie zawsze efekt jest taki, jaki przewidywaliby autorzy książki i taki jakiego ja bym oczekiwała, ponieważ różne są okoliczności i postawa drugiej strony, która nie zawsze jest zainteresowana współpracą. Istotny jest również fakt, iż autorzy opierają się na warunkach panujących w swoim kraju, który ma swój często inny od polskiego styl życia, inne od naszych warunki rozwoju, inny też i co jest bardzo istotne model wychowania.
Anna Nakonieczna Gimnazjum nr 3 w Lublinie |